Συγκεκριμένα, οι ερευνητές με επικεφαλής τον καθηγητή Σεν Χε του Νοσοκομείου της Δυτικής Κίνας του Πανεπιστημίου του Σιτσουάν, σε μελέτη που δημοσίευσαν στο περιοδικό«Journal of Epidemiology & Community Health», έφτασαν στο συμπέρασμα πως όσο συχνότερες κοινωνικές επαφές είχε κάποιος, τόσο μεγαλύτερη ήταν η πιθανότητα να ζήσει περισσότερο.
Σε σχέση με όσους δεν είχαν ποτέ κοινωνικές συναναστροφές, ο χρόνος θανάτου καθυστερούσε κατά 42% σε όσους είχαν περιστασιακές κοινωνικές δραστηριότητες, 48% σε όσους είχαν μία τουλάχιστον τον μήνα, 110% σε όσους είχαν μία τουλάχιστον την εβδομάδα και 204% σε όσους είχαν σχεδόν καθημερινές.
Πώς συνδέονται οι κοινωνικές επαφές με το στρες;
Πιο κοινωνικοί ήταν οι πολύ ηλικιωμένοι άνδρες, παντρεμένοι, με υψηλό μορφωτικό επίπεδο, που ζούσαν σε πόλη και είχαν συγγενείς, καθώς και καλή υγεία.
Οι ερευνητές ανέφεραν ότι δεν είναι απολύτως σαφές γιατί η κοινωνική δραστηριότητα σε μεγάλη ηλικία μπορεί να παρατείνει την επιβίωση, ιδίως αν συνδυάζεται με σωματική άσκηση και υγιεινή διατροφή.
Πιθανώς παίζει βασικό ρόλο ότι οι κοινωνικές επαφές αποτελούν αντίδοτο στο χρόνιο στρες.
Παράλληλα, σε βάθος πενταετίας πέθαναν το 18,4% όσων δεν είχαν καμία κοινωνική δραστηριότητα , το 8,8% όσων είχαν περιστασιακές κοινωνικές επαφές, το 8,3% όσων είχαν τουλάχιστον μία τον μήνα, το 7,5% όσων είχαν τουλάχιστον μία την εβδομάδα και το 7,3% όσων είχαν σχεδόν κάθε μέρα κάποια κοινωνική επαφή ή δραστηριότητα.
Οι 25.406 δεν είχαν καμία κοινωνική δραστηριότητα, οι 1.370 μερικές φορές, οι 693 τουλάχιστον μία φορά τον μήνα, οι 553 τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και οι 532 σχεδόν καθημερινά.
Σημειώνεται ότι, οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία για 28.563 πολύ ηλικιωμένους ανθρώπους (μέση ηλικία 89 ετών). Καταγράφηκε πόσο συχνά συμμετείχαν σε διάφορες κοινωνικές δραστηριότητες και έγινε συσχέτιση με την πιθανότητα επιβίωσής τους μέσα στην επόμενη πενταετία. Στη διάρκεια της μελέτης οι 21.161 (το 74%) πέθαναν.
Λαμβάνοντας υπόψιν το γεγονός ότι περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι στον κόσμο έχουν ηλικία άνω των 60 ετών και ο αριθμός τους αναμένεται να έχει διπλασιαστεί έως το 2060, έχουν αρχίσει σταδιακά να αυξάνονται επιστημονικές έρευνες που συνηγορούν υπέρ των «ενεργητικών» γηρατειών.
