Άλλωστε κανείς δεν μπορούσε να απαντήσει στο ατελείωτο γιατί της μάνας του στην πληθώρα από τα ερωτηματικά των συγγενών του και των φίλων του, που παρά της αντίξοες καιρικές συνθήκες μιας και έβρεχε καταρρακτωδώς, βρέθηκαν στον Ιερό Ναό της Αγίας Αικατερίνης της Στυλίδας όπου τελέστηκε η εξόδιος ακολουθία.
Όλοι μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια για τον Γιάννη Τζοβάρα, ένα ζωντανό άνθρωπο που αγαπούσε τη δουλειά του, μα κυρίως ξεχώρισε για την προσφορά του συνολικότερα στην κοινωνία.
Παράλληλα ξεχείλιζε ο θυμός για τα θύματα αυτής τη τραγωδίας ζητώντας να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι.
Εργαζόμενος στο intercity 62 ο Γιάννης Τζοβάρας ταυτοποιήθηκε τα τελευταία εικοσιτετράωρα καθώς μαζί με τους συναδέλφους του εργαζόμενους στην αμαξοστοιχία βρισκόταν στον ειδικό χώρο των εργαζομένων στα πρώτα βαγόνια.
Τα λόγια παρηγοριάς από τον Μητροπολίτη Φθιώτιδας κκ Συμεών που χοροστάτησε στην ακολουθία ήρθαν να καλύψουν το βουβό θρήνο αλλά και τον πόνο της μητέρας του που μέσα και έξω από το ναό είχε στα χείλη της ένα ατέλειωτο γιατί.
